Köle ruhum kölesin sen
Yıllardan beri böylesin sen.
Gülmeyi özlerken
Gülebilseydin eğer,
Mutlu olurdu içindeki sen.
Köle ruhum kendini yaşadınmı sen!
Hazan etti
Hüzün eyledi yokluğun.
Sensizliklerde
Kurudu gülüm yaprağım.
Yokluğunda hep kış yaşadım,
Ya yazım!
Bensizliğe ağlarsan bir gün
Eğer ağlarsan yanlız kaldığında
Ağlama kıyamam!
Anarsan bir gün
Sevgi adına yanmışlığımı
Eğerki yanarsan!
TÜM ŞEHİT AİLELERİNE BAŞSAĞLIĞI TAZİYELERİMİ İLETİYORUM....
Çünkü yazamıyacak kadar doluyum...
Avazım çıktığı kadar,sesim kısılana dek susuyorum! !
Hepimizin hayatı roman aslında
Gördüm neler neler (orada) ...
Memetler vardı Ayşelerin yanında
Farklı farklı hikayeleri.
Anlatacağım içlerinden sadece biri.
Şarapnel çarpmış beynine
GÖRMESİNLER DİYE
Ağladığını görmesinler diye,
Güneş gözlükleri takarmısın sende.
Sah te tebessümle,gülümseyip
Fırtınalar hissesermisin yüreğinde.
Gecenin karanlığında
Kimsenin yokluğu korkutmazdı beni.
Kendimi zor günlerin insanı sanırdım,
Hiç bir güçlüğün beni yıkamıyacağını!
Oysa şimdi sensiz yarımım.
Ve sen böylesine uzakken benden
Hiç bir zaman tam olamıyacağım biliyorum.
Kışta bile üşümezdim
Sen varken
Ne kadar mutluydum
Bendeki sen yaşarken.
Bekledim mutlaka bir gün.
Hayale dalardım
Ateşi düştü sevdamın gönlüme
Vuslata hasret umutlarımın
Özlemiyle haykırıyorum gökyüzüne.
Haksızlığa uğramışlığı!
Yüreğimdeki isyan yangınlarını
Yıkamak istiyorum gözyaşlarımda.
Olsada görünmez duvar gibi,
Kabusa çeviriyor günlerimi.
Cehennemdeyim sanki
O bir zebani.
Umutla bakmıya çalıştıkça dünyaya
Sıkıyor yumruklarını,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!