Ruhun sarmalandığı vakitteyim...gece, sükunet, ve huzur... Bir an sonra gün doğacak ve çocuk cıvıltıları dolduracak yürreğimin has bahçesini...
Çocukluğumun sesleri!
El değdirmekten, incinmesinden, kırılmasından ölesiye korktuğum yegane değerim;
ÇOCUKLUĞUM..!
hep çocuk kalabilmeyi isterdim...




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta