Bir akşam üzeridir yüreğim.
Sen dizimde yatıyorsun.
Dışarıda bir rüzgar esiyor,
Sadece serin.
Seni öpüyorum...
Mahallede çocukluğumun sesleri,
Birazdan bir cam kırılacak.
Ben koşuyorum,
Sen nefesinle öpüyorsun.
Öyle mutluyum ki,
Bir deniz de kıyıya vuruyorum.
Ayrılıklardan sonra ne güzel oluyor sevdalar.
Sen hiç hırçın değilsin.
Ben hiç umursamaz değilim.
Bir ses geliyor arka bahçemizden.
Korkmuyoruz.
Akşam bastırmış çünkü,
Sen de yanımdasın,
O ses de bizim sesimiz diyoruz,
Korkmuyoruz.
Ellerin nerede bulamıyorum?
Gözlerin hiç göremediğim kadar istekli.
Biliyorum.
Çünkü ben de seni istiyorum.
Dağlara çağırıyoruz bir birimizi,
Daha vahşi olmak için.
Yükseğe, en yükseğe tırmanıyoruz,
Kendimizi atmak için.
Bu ne tutku,
Bu ne ilkellik,
Bu altında yatan adam kim?
Ya bu üstümdeki kadın?
Gerçekten büyüksün aşk.
Abdurrahman SayınKayıt Tarihi : 1.12.2015 23:57:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!