Birer birer dökülürken yapraklar ağaçlardan,sessiz sessiz çığlıklar düğümlenirken boğazlara,insanlık, bir kez daha en acı yenilgisini tadar.
Baka kalır gözleri boşluklara.Çaresizlik damarlarına kadar akar.Suskunluk mevsiminde yokluklar yavaş yavaş büyürken,yüreklerde kızılca kıyametler kopar.
Kabuk bağlarken yaralar,zamana bırakarak yürekleri,kıyamet her daim devam eder,ateş düştüğü yeri yakar.
Ayrılık zamanı gelmişse buralardan,çok çabuk geçer zaman,simsiyah gökyüzüne aydınlık yıldızlar akar.
Bile bile gideceğini yaşamak,sevdiklerini geride bırakarak,acun'dan ayrılmak"ölüm Allah'ın emri"bizi ayrılıklar yıkar.
Sana büyük bir sır söyleyeceğim Zaman sensin
Zaman kadındır İster ki
Hep okşansın diz çökülsün hep
Dökülmesi gereken bir giysi gibi ayaklarına
Bir taranmış
Bir upuzun saç gibi zaman
Devamını Oku
Zaman kadındır İster ki
Hep okşansın diz çökülsün hep
Dökülmesi gereken bir giysi gibi ayaklarına
Bir taranmış
Bir upuzun saç gibi zaman
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta