Ayrılık Tek Kişilik

Uyandığımda
Gökyüzü gözlerini kaçırıyordu benden..
Güneş bulutların ardında saklı..
Gözlerini arıyorum…yok..
Yağmurlara karışmış..
Sığınaklarım ise çaresiz…
Saklayamıyor vedanın sağanaklarını…

Birşey söyleme…sus..
Söz de verme
sabaha düşen güneşin ışıklarına
Gidersen eğer
Silme gökkuşağımın renklerini..
Sıradan olmalı gidişin..
Dönecekmiş gibi…
Kirpiklerinin gölgesinde
beklerim ben…..

Şimdi
Tek başıma yürüyorum dolunaya..
Bitirilmemiş şarkılarım,
Masallarım var …
Muradına ermemiş daha..
Yas tutmayı bekleyen
Dokunuşlarım var…
Ve tükenmeyen sözlerim…
Yoksa
nasıl anlatırım bu şehire
yokluğunun mühürlenen özlemini…

Bak..çağırıyor gece…
hazan düşmüş gözlerinle…
bir bir sönüyor yıldızlar....
biliyorum gideceksin
gecenin yaralarını sarmadan….
Haykırışlarım nafile…
gitme demeyeceğim…
bile bile ellerimin üşüyeceğini
dokunacağım ayrılığa…
son kez
bir tek şey isteyeceğim senden..
Sessizce giderken
düşlerimi bana bırak…