Tut ki yüreğin orta yerinde amansız bir yangın tutuşmuş.
Tut ki beyin kanalımda zamansız bir devrim nöbeti tutmuş.
Ne kutup soğukları, nede buz mağaraları dondurabilir
Hangi güç söndürebilir içimdeki devrim ateşini
Ne zaman seni düşünsem, görsem düşümde ne zaman
Sıcak bir duygu girip akar tüm damarlarımda
Sevgilim, bir günün ortası şimdi
Taşıtlar hızla gelip geçiyor, her yer kalabalık,
Ben seni düşünüyorum bir bodrum kahvesinde
Uzat bana uzat ellerini
İzinli askerler görüyorum, kırıtarak yürüyen işçi kızlar
İstanbul her günkü yaşantısı içinde, uğultulu,
Devamını Oku
Taşıtlar hızla gelip geçiyor, her yer kalabalık,
Ben seni düşünüyorum bir bodrum kahvesinde
Uzat bana uzat ellerini
İzinli askerler görüyorum, kırıtarak yürüyen işçi kızlar
İstanbul her günkü yaşantısı içinde, uğultulu,