Sevdanın rengi uçmuş gözlerin terazisinde
Beni sana kul köle eden ayrılık değil mi?
Kandıkça şaşkın gözlerim yalancı çehrelere
Başlayan şu sevdanın sonu ayrılık değil mi?
Kavuşunca sakın biter sanma ayrılık
Vuslatlar bile hasretten ayrılık değil mi?
'Aman gelme' dedim, bak geldin işte
Dünyaya meylin var, 'beşer'sin bebek
Bir bilsen dünyamız neyin nesidir
Ayırır ağzını işersin bebek.
Kimisi su katar içtiğin süte
Devamını Oku
Dünyaya meylin var, 'beşer'sin bebek
Bir bilsen dünyamız neyin nesidir
Ayırır ağzını işersin bebek.
Kimisi su katar içtiğin süte
Hani Abdurrahim Karakoç merhum, Hasan'a Mektup şiirinde diyor ya; "Manalar ipekten incedir amma, Kelimeler biraz kalınca Hasan" diye.. bu şiir bana onu hatırlattı.
Neden?
Çünkü vuslatın aslında hasretten ayrılmak olması gibi; dünyanın gurbet, ölümün vuslat olması gibi ince manalar var ama şiirsellik açısından zayıf. Şair ilk kıtada hece ölçüsü ile başlamış sonra serbeste dönmüş daha doğrusu ölçüyü tutturamayınca dönmek zorunda kalmış.
"ayrılık değil mi" ifadeleri redif olmuş, uyak yok. Bir garip şiir olmuş vesselam.
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta