Ayrılık çırpıntısı
Bir kanser virüsü gibi kemiriyor içimi, ayrılığın ezintisi..
Iğlım ığlım tükendikçe ben, sen çoğalıyorsun içimde.
Nasıl büyür, nasıl çoğalırsa şehir...
Ve nasıl bir depremle çökerse her şey...
İşte öyle çöküyor kalesi bedenimin...
Gönlümle oturdum da hüzünlendim o yerde,
Sen nerdesin, ey sevgili, yaz günleri nerde!
Dağlar agarırken konuşmuştuk tepelerde,
Sen nerde o fecrin agaran daglari nerde!
Akşam, güneş artık deniz ufkunda silindi,
Devamını Oku
Sen nerdesin, ey sevgili, yaz günleri nerde!
Dağlar agarırken konuşmuştuk tepelerde,
Sen nerde o fecrin agaran daglari nerde!
Akşam, güneş artık deniz ufkunda silindi,
bu güzel duygusal yazıya alkışlar dost
Yazı içinde o kadar güzel betimlemeler var ki içimden bir ses keşke 'şiir' olsa diyor..
Tebrik ediyorum...
Ne yazıkki böyle gidişlere dur diyemiyoruz..
Güzel bir kalemden güzel bir yazı...
Tebrikler...
Bu şiir ile ilgili 3 tane yorum bulunmakta