Karmaşıklıkların içinde batan bir gemiydi düşünceler,
Martı dalışları gibi saplanıyordu dibe,
Okyanuslardan daha büyüktü kelimeler,
Hızla anlamsızlıklar anlamlarının keyfine varıyordu.
Bu dudaklarındaki kan kırmızısı,
Fahişenin küstah gülüşü,
Gelen sonun habercisi miydi?
Sisli kaç geceye saklamıştın gerçek düşüncelerini?
Gizlerini kim bilir kaç gövdeye deşifre etmiştin…
Metal yığınıydı gece…
Kırmızıydı gece, kızıl şarapların tadını çıkarmıştı…
Alfabenin en keskin harfleriydi gece…
‘A Y R I L I K’ dı.
Kayıt Tarihi : 22.3.2007 20:09:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
