Ayrılık Şiiri - Hüseyin Turhal

Gözlerimden yaşlar süzülür ince,
Gönül yâre hasret, bekler her gece.
Ayrılık derdiyle yandım günlerce,
Sanma ki bu garip sensiz gülüşür.

Bir fırtına koptu, yıktı yuvamı,
Ne bir ses, ne haber, unuttu beni.
Gönül bağım viran, kalmadı demi,
Bu ayrılık bizi bir gün çürütür.

Ne kış biter, ne bahar gelir yaza,
İçimde bir sızı, dinmez ki nâza.
Yüreğimde yara, benzettim saza,
Telleri kırılmış, nağme susuşur.

Hicranın ateşi yakar derinden,
Derman arar oldum yârin yerinden.
Felek vurdu, düştüm nazlı pirinden,
Yolumuz uzaktır, hasret bölüşür.

Âşık Turhal der ki, vuslat nerede?
Ömür geçer oldu gurbet illerde.
Yanar durur yürek, kaldı dillerde,
Mevsimler değişir, sevdam değişmez.