Ayrılık 2 Şiiri - Ethem Turan

Yılların verdiği yorgunluk mu
Beni böyle ezgin kılan
Gecenin karanlığımı yoksa gözlerimdeki fersizlik
Alışkanlıklar mı yoksa
Geçmişin sevdasına sünger çeken
Nasırlaşmış yürekler
Hissizleşmiş ellerimi saran deri
Sönen ateşin alevi
Karanlıkta eriyen buz gibi
Kaybolup gitmeler
Yeni umutlara koşan trenin sireni gibi
İçten kopan feryatlar
Korku çığlığı benlikte dolaşan
Yalnızlık acısı
Vagon gibi dizilmiş hatıralar
Elinde çiçek üstünde gelinlik
Kopan zaman dilimini
Çekip götürür raylar üstünde
Bir hayat kaybolur gider benlikten
Çalar gönlünün çanları
Yürek sızlar
Akar göz pınarları
Biraz daha katılaşır duygular
Umutlar sönük
Gözler söyler son sözünü
Mırıldanır dudaklar yürek acısını