Acıyla, tatlıyla geçti seneler
Öfkeyi, sevdadan seçti seneler
Ayrılık okunu eline alıp
Yaşanan ne varsa biçti seneler
Aynı sofralarda çok ekmek böldük
Beraber ağladık, birlikte güldük
Sularımız ayrı yöne aksa da
Bazen bir okyanus, bazen göl olduk
Mevla nasip etti, kızımız oldu
Onun gelişiyle yuvamız doldu
Ciğerparemize henüz doymadan
Veren murad etti, yavrumuz öldü
Veren O, alan O, kılan O dedik
Sabır meyvesini birlikte yedik
Ne zaman yaşıtı bir yavru görsek
Sinemiz çatladı, büyüdü gedik
Yeniden ana-baba olmak istedik
Evlat sevgisiyle dolmak istedik
‘’Bu dünya imtihan’’ diyemedikte
Sanki hep burada kalmak istedik
Dilerse verirdi, hüküm O’nundu
‘’Ol’’ derse olurdu, emri kanundu
Uygun görse idi, zaten verirdi
Bu dar-ı dünyada mülkte O’nundu
Onlar, bunlar, şunlar, dünler yüzünden
Kanı para etmez canlar yüzünden
Ayrıldı yolumuz, iki cihanda
Kuru inatlar ve kinler yüzünden
Şimdi sevin artık, başımız ayrı
Aşımız, kaşımız, taşımız ayrı
İstediğin dala konabilirsin
Ağaçta kurumuz, yaşımız ayrı
Koskoca on üç yıl kaleme sığmaz
Ne söylense yetmez, kelama sığmaz
Yıllar sonra bir gün karşılaşırsak
Yaşanmış bir ömür, selama sığmaz
12.07.2013
Meral Yıldız DurmuşKayıt Tarihi : 20.2.2016 21:32:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
kutluyorum saygılar sunuyorum.
Hayat işte, kimin ne zaman ne ile karşılaşacağı, ne ile
sınanacağı bilinmez.
Allah sabırlar versin.
TÜM YORUMLAR (4)