Gidipte dönmemek en çokta sana yakıştı
Sabahı olmayan gecelerimi usandırmıştın kendinden
Gitmesen ben söküpte atamazdım seni gönlümden
Gidişinin hüznüyle huzur bulurum belki bundan sonra
Kanayan yaralarıma bir merhem bulurum nasıl olsa
Cenazeni kefenler yüreğimden kaldırırım ben
Hatıralarla yaşamayıda öğrenirim bu yaştan sonra
Gidipte dönmemek en çokta sana yakıştı
Kaç gün daha meyhanelerde sabahlardım derdinden
Zehir zemberek oldun da bir tatlı söz çıkmadı dilinden
Yüzünü bile unuturum artık içtiğim son kadehten sonra
Dilim varmıyor efkarımı ifşaya anlamazsın nasıl olsa
Belki yine her seviyorum diyene kanarım ben
Göz görmez akıl almaz dil konuşmaz bu aşktan sonra
Kayıt Tarihi : 16.5.2015 03:30:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!