Çiçekleri kurumuştur bir daha açmaz
Asıktır yüzleri artık hiç gülmez
Giden gitmiştir bir daha dönmez
Kırılmış bir vazo gibidir ayrılık
O bir umuttur, bağdır çözülür
Birleşen kalpler ikiye bölünür
Âlâyiş-i dünyâdan el çekmege niyyet var
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Devamını Oku
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var