yokluyorum ellerini...ellerin yok
ellerin masal
ellerin hayal...
kurtarılmış bölge yüreğim
bilsen sevgili
kaç ayrılık biriktirdim...
..........................kaç...
gidişinin bilmem kaçıncı gününde
ahenksiz bir şiir
ve dengesiz bir şair gibi çaresiz
yaprak yaprak savruldu içimin senli düşleri...
yarım yamalak mor gecelere gebe
uykusuz kirpiklerimi eğerek her resmine
canımı yakan kuralsızlığın haddi hesabı olmayan
bedelini ödemek üzere sarıldım sensizliğe....
oysa !
iğneyi kendine çuvaldızı bana batırırdın ya
delilik bu !
baştan ayağa siyah özentili bir öykü...
sevgili
bugün ayrılığın yıldönümü
hasbelkader yaşanıp biter ömür...
belki içindeki sevdanın dışavurumu günün kurtarıcısı
belki düşlediğin hayaller kaçacak yer arıyor kalbinde
belki sigaran kadar dumanlı gözlerin...
hadi !
aklına gelen ilk şiire göm beni...
sapır sapır dökülsün kelimeler
nirvanayı falan boşver..
yokluyorum şimdi
sesin yok
nefesin yok....
ahir zaman sevdasıydık
her şey gayrı nizami .....
not...
içim çok sensiz
içim çok sessiz
Nebile Bakıcı
Kayıt Tarihi : 23.1.2021 23:59:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
ayrılığın yıldönümü...
aklına gelen ilk şiire göm beni...
Şiire gömülü değil midir şair yüreği üstadem ?
Sevgilerimle ...
Ya da "evlilik yıl dönümüne..."
Bütün ilkler hak eder, yazılmayı..
Şiir, o ilklerle sonların dökümüdür bir bakıma..
Nedense çoğu kez...
"Elde var hiç" ile biten...
Şiir gibi....
Şıktı...
Uzun aradan sonra..
Tebrikler Nebile Hanım....
Kaleminize gönlünüze sağlık.
Tebrik ediyorum.
TÜM YORUMLAR (10)