Ayrılığın Külleri
bir gece sokak lambaları söndü
sen gittin, arkamda şehir sustu
her adımın yankısı kaldı
ve ben, öfkeyle yürüdüm, tek başıma.
ayrılık bir hançer gibi saplandı kalbe
her hatıran, her kelimen bir yara
gülüşün bile bir isyan gibi
şimdi dudaklarımda öfke.
gitmek kolaydır, sen gittin
arkana bakmadan,
ama kalmak…
kalmak bir savaş, bir intihar
ve ben her gün yeniden ölerek dirildim.
sana dokunmadığım gecelerde
şehrin gölgelerini kesti gözlerim
senin adınla konuştu dudaklarım
ama kimse duymadı, kimse fark etmedi.
ve artık biliyorum:
senin gidişinle kaldı bir ben
küller içinde, yıkılmış,
asi bir şehir gibi,
kimseye teslim olmayan.
Halim Yusuf Pilavcı
25.08.2025
Halim Yusuf PilavcıKayıt Tarihi : 19.11.2025 13:34:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.




Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!