..Ve şimdi ;
Kömür katranı gecenin,
Yalnız sokağı eski pabuçlarıyla,
Terk ediyor şehri.
Kelimeler dökülüyor eteklerinden.
Heybetli sen güç yetiremiyorsun.
Sessizliğin cellat oluyor,
İçimi ezer delice bir cesaret
görünmez bir el kilitler kapılarımı,
miskinliğimden değil bu minnet
çaresizim seni sevdiğimi söyleyemem.
Dilsizim.
Devamını Oku
görünmez bir el kilitler kapılarımı,
miskinliğimden değil bu minnet
çaresizim seni sevdiğimi söyleyemem.
Dilsizim.
