“Gözden bir damla düştüğünde
Hüzün bulaşırmış insanın ömrüne”
Sen demiştin bunu bana. Hüzünlerde boğulmayı da,gidişlerinle sen öğretmiştin bana…
Ne zaman gitmeye yeltensen,bulutlanırdı gözlerim. Gözlerini kaçırıp benden,“ağlama” derdin. Vazgeçtin sanır umutlanırdı sana duyduğum tüm hislerim. Keserdim ağlamayı.
Ve bitirirdin cümleni kibarca;
Sensin bu gönlümün yönü mekanı
Bende ar olmazdı sen olmasaydın
Ak nergizler sana aksın dağlarda
Balda sır olmazdı sen olmasaydın
Dağlardaki güneş doğmaz aleme
Devamını Oku
Bende ar olmazdı sen olmasaydın
Ak nergizler sana aksın dağlarda
Balda sır olmazdı sen olmasaydın
Dağlardaki güneş doğmaz aleme
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta