Aynı Yere Şiiri - Burhan Gündoğan

Herkes geldi mi aynı yere
ateşten suya
güneşten gölgeye
çamurdan kuruya
hasretten vuslata
doludan aza

Kıyımları daha bitirmediler mi
yeni anıtlar için yer kalmadı mı kimseye
Hiroşima'dan Nagazaki'ye
Berlin'den Bağdat'a
günde kaç kişi uçuruyorlar havaya
bilgi çağında her şey bilgice
her şey topluca
bakın bir döndüğünüz yere
bu kötülüklerin harcı sizin ellerinizle
kan basıncı birdenbire mi geldi bu kerteye
soy sop
ar namus
din iman
bunca makinelerle işlenen cinayetler
ölen sizden olmayınca kimin umrunda
mezar tarlaları
yarın başka yerden bir yama vurup oraya
uçar söz gidersiniz araya

Bir illettir kapital
candan güzel
baldan tatlı
ne aşk tanır ne zaman
ne yer tutar
ne gizler ayıbı
yitirmiştir bütün bütün kendini
çapraz ateşle sınanır ölüm
bebekler kan
çocuklar korkulu yüz
gençler yok olur
kesindir emir

düşünün kaç cinayet örtüldü yüzsüz
kaç konuşanın ömrü kısalıp gitti
silah kimdeyse güç onun değil mi
ölenin canı mı gelir geri
ister eğitimli vursun ister eğitimsiz
yoksa şöyle mi densindi
' içinizde hangisi güzelse o vursun beni'
yahu ne kadar gülünçsünüz

bu bahara da kan bulaştı
ayıplıdır artık elleriniz
'gün ışıdı takke düştü
göründü keliniz'
otuz yıla ne cinayetler sığdırdınız

unutmayın taze kanla palazlanır zulümler
kudurursa öfke kan kudurur

kan sussun mu...