Aynı Sözler Şiiri - İlhami Atmaca

Aynı sözleri duyuyoru. Övünç ve yergi hep aynı
Yumuşaklıkla dokunuyor yüzüme, fısıldıyor, söz sözdür
Ve boğabilir insanı günlük intihar ve cinayet haberleri kadar.
Sosyetik bir gülümseme eşlik eder ona. Kamyon
Ve otobüs gürültüleri. Bir bekçinin düdüğünün sesleri.
Elbette geceye.
Geceye bir fahişe bile eşlik eder, ürker ama sığınır yine de
Bu da aynı sözdür. Aynı rutinle algılanır
Gölgem ardımda dolanır.

Sadece ölümü düşünerek gidiyoruz. Korkulası gelmiyor ölüm
Çünkü o kadar aşinayız ki ona, ona öyle yakın ve sırt sırta
Ey korkunun sığınaklarına saklanan insanlar.
Gerçek orada da yakalar insanı, özgürlük cesur olmaktır aynı zamanda.
Sevinç ve üzünce cesur yüzünüzü dönün ve gülün.
Muğlak yanlarınızda şavkısın ondörtlük ay,
Adadığınız ne varsa, deniz köpüklerinin sesleri eşliğinde,
Yutkunmadan söyleyin:

-ey dünya deyin... ey dünya işte parçalayarak senin
en değerli hazineni, tersine yürüyorum senin.
-ey dünya deyin... ey dünya esiri olmayacağız senin
gizemli düşlerinin.

Hep aynı sözleri duyuyorum. Gerçek bir acı, gerçek bir acıdır.
Gerçek bir aşk, gerçek bir aşktır.
Asılsız korku kötüdür.
İşte bu kadar.