Kuyulardan adam alıp kurtardığım var,
Kurtardığım ip ile boğulduğum var.
Garibandır deyip kayırdığım var,
Aynı merhametimle satıldığım var.
Dert yüklüsüne omuz verip dinledim,
Kendi yangınımda sessizce inledim.
Bir dosta inanıp, bin kez incindim,
El uzattığım el ile vurulduğum var.
Ben ki kimsenin düşeni olmasın derdim,
Kendi düşüşümde kimseyi görmedim.
Yine de kin tutmadım, sustum, affettim,
Sustuğum her sözle yakıldığım var.
Yüzüme gülüp ardımdan vuranlar,
Vicdanı satarak mevki kuranlar…
İhanet edipte vicdan satanlar,
İhanete bile dua etmişliğim var.
Kırıldım, ezildim, yandım usulca,
Adımı unuttum, yüzüm pusuda.
Her şeyimle dürüst olsamda,
O dürüstlüğümle sınandığım var.
Kayıt Tarihi : 15.11.2025 15:22:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.




Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!