Aynı Gezegende Şiiri - Gülay Özdemir

Bütün şehirlerin içindesin.
Gözlerimizi yüreğimizle
birleştiremediğimiz
hasret kokan dizelerde
topluyorum seni.

Gözlerinde tüten
özlemini
mısralarıma sığdırıyorum.
Göz göze bile gelemiyorsak,
şiir niye?

Gecenin koynunda kaybolmuşuz,
aynı yıldızlara bakarken bile
bir tek kelime çıkmaz dudaklarımızdan.

Rüzgâr usulca esiyor,
ama içimizde fırtınalar var.
Bir el uzanmazsa bu sessizlikte,
kim tutacak düşen hayalleri?

Bir köprü kuramadık aramızda,
sessizliğimizle ördük duvarları.
Ellerimiz yetmedi buluşmaya,
uzak kaldık aynı gezegende.

Yalnızca sözler kalıyor geriye,
bir şiirin hüznünde saklı.
Gözlerimiz yüreğimizle birleşmese de,
biz hâlâ aynı hayallerdeyiz.

05.07.2020