Aynı frekansta olmayınca gerer kendisi,
Boğazını sıkarlar nefes kaçar derince içeri,
Gezinip durursun zihninde, sussa kelimeleri;
Bir oturur bir kalkarsın anlamaz ki zihni,
Meşguliyetine dalarsın durdurur sesi seni,
Algılamaz kulaklar değişmeli frekans ayarları,
Frekansı değiştirince yayılır dalga sesi,
Boğuk boğuk akar ayar,tırmalar kulakları;
Elini çekme ayardan düşmesin mil dili,
Dalgalar arasında dolan,bul frekans ayarını;
Gözlerin pür dikkat,zihnin açık,yürekten içeri;
Bundan sonra işlesin yüreğine aç sesini,
Şimdi bütünleyecek seni,bulma kimseyi;
Voltuda aciz etmez,dinle akan her şeyi,
Frekansı yirmi de olan,hiç anlaşır mı seksenle?
Ele yirmiyi ya da yirmi çıksın seksene,
Dökülsün nağmeler,çalsın teller radyo elinde;
Gördün mü,ayarındaki ses akıyor kulağına,
Kaldırmıyor yerinden,sırt vermiyor kendisine;
Gidip geliyor açıyorsun radyoyu,ayar üzerinde;
İşlerin çözülüyor,fırsat doğuyor diğerine;
Huzur esiyor ruhuna,selamet veriyor bedenine;
Dost,eş,arkadaş..aynı frekansla oturup kalkmalı,
Bulduysan aynı frekanstaki hayat arkadaşını,
Şimdi artık baki,iki cihan saadeti yaşamalı...
Edremit/Van.
Kayıt Tarihi : 12.4.2025 13:44:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!