17.04.1969 Afyonkarahisar Sandıklı
Aynanın buğusunda gördüğüm üzgün çocuk
Kirlenmemiş kalbiyle baştan aşağı süzdü
Neden üzgünsün dedim söyle derdini çabuk
Deşme benim yaramı kalbimi burkan sözdü
Merak ettiğin şeyi dinle can kulağıyla Doğduğum andan beri baharı yaşamadım
Etrafım kuşatıldı örümceğin ağıyla
Sevgilim, bir günün ortası şimdi
Taşıtlar hızla gelip geçiyor, her yer kalabalık,
Ben seni düşünüyorum bir bodrum kahvesinde
Uzat bana uzat ellerini
İzinli askerler görüyorum, kırıtarak yürüyen işçi kızlar
İstanbul her günkü yaşantısı içinde, uğultulu,
Devamını Oku
Taşıtlar hızla gelip geçiyor, her yer kalabalık,
Ben seni düşünüyorum bir bodrum kahvesinde
Uzat bana uzat ellerini
İzinli askerler görüyorum, kırıtarak yürüyen işçi kızlar
İstanbul her günkü yaşantısı içinde, uğultulu,
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta