Güzel bir sabah için nice/
geceler feda ettiğimiz olurdu.
Uykusuz geçenlerini sayardık sadece,
Gerinip esneyerek..
Yolumuz kader lâbirentleriydi;
Yorgun telaşlarımızı yönlendiren..
Aynalarda kendimize bakmaktan,
Aynaları hiç görememiştik.
Ama mülevven yüzü yollarımız gibiydi..
Hayatta zıtların kaynaşmalarını/
seyrediyorduk hayranlıkla..
Ne kadar çok anlaşılmaz/
şeylerimiz vardı hayatta..
Gelişip dal-budak salan ne varsa;
Her biri canla başla ölümü bekliyordu.
Yokluk ve bitiş korkularının korkusuyla..
Ölüm penceresi daima açıktı,
Küçültülmüş bir dünya olan çiçekler,
Kurak mevsimlerin hırçın tavrından/
kendilerini kurtaramamışlardı.
Ama güzel bir sabahın bekleyenleriydi,
kahırlı gecelerin ölümüyle..
Bir haşir sabahında gözlerimizi açacaktık;
Tüm horozlar ötecekti elbette..
Hiç görmediğimiz sabah olacaktı ama
Sermedi manzaralar görecektik.
12.09.2024
Kayıt Tarihi : 12.9.2024 07:09:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Yani; vesileye, yani sebebe meyyal olan biz;
külliyen eğri bir meyledisle esas mana'yı iskaladığı için aynayı es geçti diyor gibi şiir/böyleydi yankısi...
Tebrik bile haddim değil, anca saygı ile eğilirim Bedri Bey.
Derin ve daim hürmetle
Teşekkürler Sayın NAZ
Var olunuz..
Aynaları hiç görememiştik.
Çok güzel ifadeler kullanmışsınız.
Tebrikler değerli hocam
Var olunuz üstadım.
TÜM YORUMLAR (6)