elmaslar ve aynalar
hepsinde kendimi aradığım zamanlar
o döngü sona eremedi hala
içinde sıkıştım kendimin
elması bir kerede yuttum
boğazımdaki sızıyı unuttum
aynaya bir daha bakmadım
görüntü hatırlatmaz anlamlı yanı
kayıp gittiyse bakma bir daha aynı
eski defterler
ama tozlanan bizler
kemikler, ten, ayna ve kin
hangisi anlatır beni
çıkaramazken içimdeki kiri
Kayıt Tarihi : 5.5.2025 17:45:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!