Karanlıklarla boğuşurken bu gecenin tanha yüzünde,beni hissettiğin kadar hissettiriyordum ve aynadaki tin yüzüne başka manalar anımsatıyordu.
Yalın çıplak ayaklarla deli gibi koşuyordum, bilinmeyenlerin ardındaki fī li gibi.
Anlamsız geliyordu çırpınışlarım, bendeki kalp sana dönüyordu.
Sevginin manası kaybettiği ve dört duvar arasındaki mesafelerin beni boğuyor.
Kendimi boşlukta hissediyorum, uçurumun kenarında umudumu kaybediyorum birer birer.
Belki de kapının kapanmasına az kalmıştı ya da sen sonuna kadar kapanmasına vesile olmuştun.
'Aman gelme' dedim, bak geldin işte
Dünyaya meylin var, 'beşer'sin bebek
Bir bilsen dünyamız neyin nesidir
Ayırır ağzını işersin bebek.
Kimisi su katar içtiğin süte
Devamını Oku
Dünyaya meylin var, 'beşer'sin bebek
Bir bilsen dünyamız neyin nesidir
Ayırır ağzını işersin bebek.
Kimisi su katar içtiğin süte
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta