AYNADAKİ KADIN VE ADAM
Bir aşkın küllerinden doğan şiir
Bir zamanlar
bir kadın vardı
aynalara suskun kalbine yorgundu
Saçlarını her sabah örerken
Seziyorum ki kaçacaksın..
Yalvaramam koşamam
Ama sesini bırak bende
Biliyorum ki kopacaksın
Tutamam saçlarından
Ama kokunu bırak bende
Devamını Oku
Yalvaramam koşamam
Ama sesini bırak bende
Biliyorum ki kopacaksın
Tutamam saçlarından
Ama kokunu bırak bende
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta