Zemini kaygan bir yer var hayatta.
Dikkatsiz adımları affedemeyen,
Belki kırık belki çatlak,
Ama şekli her daim bozuk.
Adı kalp.
Kimi aşk, kimi acı barındıran,
Asil mekân.
Âlâyiş-i dünyâdan el çekmege niyyet var
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Devamını Oku
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
