Aylardan Temmuzdu, meleklerden Yağmur...
Yüreğimde bir kıyamet, gülüşün bana umuttu
Gel dese bir ses, kalbim feda olurdu
Ama o ses sustu, kader hep yokuştu
Aylardan Temmuzdu, gözlerinle yanardım
Bir tek bakışına ben ömrümü adardım
Dünyayı unutur, hep sende kalırdım
Ama sen uzaktın, ben hep sabırla daraldım
Aylardan Temmuzdu, ellerin düşümdü
Adınla uyanmak, tek gerçeğim, süsümdü
Yüzümde tek eksik sadece bir gülüştü
Bir sen eksiktin, her şey tam da düşümdü
Aylardan Temmuzdu, içim yangın yeriydi
Ne yapsam unutulmaz, kalbim senle deliydi
Sana yazdığım her şiir gizli bir seriydi
Bir ben anlardım beni, bir de gecenin diliydi
Aylardan Temmuzdu, gelsen dünya dururdu
Zaman diz çökerdi, kalbim huzur bulurdu
Söyleyemedim içimde ne varsa kurudu
Bir keşke kaldı geriye, o da senle duruldu
Kayıt Tarihi : 21.7.2025 22:58:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!