Bulutlar kendi zikrini yapar
Toprak nasiple kımıldar
Kuşlar rüzgârla yarışır
Ağaçlar uykunun dibine soyunur
Yaprak kuytuya savrulur
Dağlar ovalar tüm kâinat tatlı bir hüzne
Sırtımda, taşınmaz yükü göklerin;
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Devamını Oku
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta