Ayla Korkanç Şiirleri - Şair Ayla Korkanç

Ayla Korkanç

Kendimden kendimi yeniden yaratıyorum.
önce saflık berraklık, hoop at gitsin.
Yerine, bulanık dere suyundan iki yüzlülüğü çıkart,
yapıştır yüzüne, kamufle.
Karışık içi zaten çer çöp dolu, kimse ne yapsan anlamaz.
Sonra masumiyet!

Devamını Oku
Ayla Korkanç

Bir arpa boyu yol alamamak günün kaosunda.
O, bende bende.
Sessiz ağlamak, için için ağlamak.
Kederden, boğazını sıkan bir düğümle boğulmak.
Yudum suyun onda olduğunu bilip, uzanamamak.
İşte sessizlik!

Devamını Oku
Ayla Korkanç

KAYBOLUŞ
Bugün  yabancıyım kendime.
Anlamını yitirdi varoluşum.
Kaybolmuşluk, çıkış yolunu bulmak için
zihnimde yol açtı bilgeliğe.
Kaybettiğim neyse bulup koymalıyım yerine.

Devamını Oku
Ayla Korkanç

Aşkı, dostları kaybetti yorgun kalbim.
Kendime dargınım.
Boyun eğmek değil,
saygıdan benliğime itaat ediyorum.
İtiraz etmiyor,
sorgusuz kabulleniyorum.

Devamını Oku
Ayla Korkanç

Endişe kedere ve sonuçta korkuya işarettir.
Bırak kırılganlığı, kurulup sebepleri ara, doğru koy ortaya,
kabahatli arama boş yere,
yeter ki, ikiyüzlü davranma.
İşin kavgayla değil, barış ilan et kendine,
mağlubiyet yaşanıp tamamlanmadı henüz,

Devamını Oku
Ayla Korkanç

Zordur güzellikleri görmek,
canın sıkkın, içinde huzur yoksa.
Moralin yolculuğa sensiz çıkıp
hainler tarafından yakalanmışsa,
vay haline.
Ne bulutların başına kadar yaklaşıp sana dokunmaya çalışması,

Devamını Oku
Ayla Korkanç

Yazan kalemim durdu.
Düşüncelerim, korkuluk kuruluğunda.
Anlamsızlaşan yaşama sorular soruyor.
Gördüğüm herşey mi yalan?
Boş hayaller bile kuramayan ama ezerken birini
gözünü kırpmayan zalimler baş tacı.

Devamını Oku
Ayla Korkanç

nehir yolcuları

ayrı nehrin yolcularıyız
hepimiz.
aynı yöne gideriz
ama farkında değiliz.

Devamını Oku
Ayla Korkanç

SAAT KAÇ ACABA?
Bir tembellik çöktü ki üzerime kımıldayasım gelmiyor.
Üşenmeyip yatağımdan kalksam da
aya baksam mı ki?
Zapdedemediğim uykuyla dolu gözlerimi kocaman açıp,
uzaklardaki yaldızlı gümüş renkli yalnızlığa selam etsem, beni farkeder mi?

Devamını Oku
Ayla Korkanç

SABAH GÖZ KIRPTI

Bende istiyorum, sabah sabah sobası yanan bir evde fokur fokur kaynayan çaydanlığın sesiyle uyanmayı..
"Çıtır ekmekler hazır, hadi kalk" diyen birinin sesiyle güne gözümü sıcak odaya açmayı.

Ben de istiyorum, sokağa göz atınca mimoza çiçeklerinin tüy kadar hafif, sapsarı görüntüsüne hayran hayran bakarak hayallere dalmayı.

Devamını Oku