Ben hep seni bilirim, sen bilebilsen,
Bir seni bildiğimi bir bilebilsen,
Ben senmişim ki, bunu bilirsen;
Ben hep seninmişim, bilirim!
Aşkını yokçasına kaybedebilsem,
Uzanıyor hayallerim sonsuza,
Aklımın başına geldiği seneler boyunca,
İlk istediğimdi benim oyuncak,
Uzaktan kumandalı araba...
Yıldız kayarken gözlerimden
Atatürk Park'ında,
Sen terk etsen de değişmedi buralar,
Hâla arada bir yağmurlar yağar,
Beklide çaresiz bıraktığını sanıyorsun,
Beklide halime bakıpta gülüyorsun,
Yok oluyor bütün gerçeklerim,
Sen mi bana hayal duruyorsun?
Belki hayatım yok, hava yok, su yok bana.
Olsa da olmasa da, artık sen yoksun!
Sıkı sıkıya sarılıyım yalanlara.
Yâr yine saçlarını salmış boyuna,
Baharda açılmış gonca güle benzer
Gülü yerden koparır, takar kulağına,
Gören bakar kıskanır, O leylaya benzer!
Gözlerine sürmesi, yüreğime hançer!
Artık rüyalarına ben girmeyeceğim,
Ben değilim artık hayallerinden kalan.
Kim bilir? Belki kahrımdan öleceğim;
Esen rüzgarından yüreğim talan
Bir hüzünlü yığın, birbirimize kalan!
Köşeyi döndüm,
Sende gördün.
Gözlerin baktı bana,
Bende sana...
Yüklenmiş gibi
Uzun uzadıya katarlara
Senin bu güzelliğin başa bela sevdiğim,
Yorgun gözlerine meylolacak akıbetim,
Suretin var, her cennet köşesi memleketim;
Kalemim yazmışsa sana bir defa,
Yüzün ellerimde, bırakmam bir daha!
Öyle kızlar da gördümki,
Ya yer döşemelerine bakıyordu,
Yada tavan kaplamalarına,
Sözde biz beraberdik;
Ama tek istediğimdi bir bakışın;
Kalbimin karanlıklarına…
Sen;
Hala bildiğim gibi güzelsin.
Ben;
Bildiğin gibi sana hayran.
Bırakta gözlerim doyasıya izlesin.
Herkeste bir yas, bana ise bayram!
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!