Sessiz Çığlık Şiiri - Poyraz Can

Yangın çökmüş yüreğime, şakağıma kar izi değdi.
Yalnızlığımın adı da yok tarifi de.
Gözlerimde bin yıllık özlemin ahı,
Hasretin mabedim, her yanım zemheri.
Tozlanmış yüreğim, içimdeki kasırga tufana dönmüş.
Bulutlar bile dolmadan ağlar yüzüme.

Dumansız bacamın tütmez öyküsü.
Hazan vurur, baharım kış olur.
İkbale kapanır hayallerim, derdim düş olur.
Pamuk ipliği sevdam şimdi; serkeş olur.
Hangi kapıya varsam, önüme sert taş olur.

Kayboldum şimdi bu çıkmaz sokaklarda.
Sesim duyulmaz, boğazımda zakkum çiçeği
Terk-i diyar eylerim, sözlerim kalır geri.
Gölgemde bile durma, gözlerin mahşer yeri.
Aç avuçlarını gözyaşlarım kefaretin bedeli.

Poyraz esti geçti, Mevsim bana kıştı sana yaz,
Dudağımda son bir ağıt, sevdalılar yine uslanmaz.
Artık dur desende durmam, gönlüm bir daha aldanmaz.
Hicran düştü bahtıma, kaderime gayrı yollar açılmaz.
Mühür vuruldu, kapılar kapandı bu son kaçınılmaz.