Bir öpücük gönderdim rüzgârla
Sen rüyalar âlemindeyken
Gelip dokunsun dudaklarına
Uyan meleğim uyan
Kırk bin yıl görmemişim gibi
Hasretim sana
Üzülme ey dost
Aşka yaralı bir sen değilsin
Savurup çarpıyorsun kendini dağlara
Terkedilen ağlayan bir sen değilsin
Tüketme kendini aşkı uğruna
Üzülen kahrolan bir sen değilsin
Ya olmazsa diye düşündürme beni
Ya sev ya terk et başlamadan
Biraz çabuk belli et rengini
Ya sev ya terk et biz olmadan
Seni üzerim diye de korkup kaçma
Belli olmaz hiç bişey yaşanmadan
Güller güzel kokmayı senden mi öğrendi
Ya bülbül sesini mi duydu bi yerlerde
Gök gözlerine mi özendi
Denizi anlatmak bile istemem
Bu derinlik bakışların yüzünden mi
Güneş saçların gibi sarı ışıl ışıl bakınca gözlerimi alan
Sevdiğim kaçıncı kadındın sen
Kaç kere sevdim senden önce
Yada kaç kere yanıldım diyelim bence
Sevdiğim kaçıncı kadındın sen
Neden ilk ve son olmak için çabalamadın
Neden gelmedin ki erkenden
Taksim edelim dediler şehre suyu
Açtılar kanalları kazdılar yolu
Kuruldu orta yere taksimi maksem
Suyu içiren Mahmud içen alem
İstanbulun ortası say karış karış
Mevlaya ulaşır bu sevdalı yakarış
Tek dileğim var senden
Uzat saçlarını al beni yukarı
Gel de buyur et yüreğine
Rapunzelim ol benim
Koynunda uyut beni
Hayallerinde büyüt
Sevdiğim ilk kadınsın sen annemsin
Seni sevmeye mecburdum
Çok iyiliğin oldu bana
Ve hayatımda hiç kimse senin gibi davranmadı bana
Sevdiğim ilk kadınsın sen
Dibindeyiz en dibinde
Yaşamın, varsaydığımız olasılıkların
Olacakların, olmamışların, olamayacakların
En dibindeyiz
Hayalimizdeki kadının en uzağında
Yalnızlığın tam ortasındayız
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!