Gamzelerin vardı yanaklarında
Sahte gülücükler saçmayan masum gamzelerin
Simsiyah gözlerin vardı
Derin bakışlarına sürme çekilmişçesine
İçime işleyen bakışların
Ve kalbimde bir sen vardın
Ben yine çayla kafa bulurum
Sarhoş olur derdimi unuturum
Ben yine yalnız kalırım
Yokluklarımı unutup varlıklarımla avunurum
Ben yine ölmem
Ölmüşten beter olurum
Mesaj attım ama anlatamadım sevgimi
Ela gözlerini sevesim geldi
Resmini öptüm de doyamadım
Varlığına bin şükür edesim geldi
Ellerini tutmaya gelemeyince
Aşkına bir şiir yazasım geldi
Papatyalardan özür diledim bütün gece
Sanırım affetmediler beni
Haklıydılar çünkü
Onlar bilemezlerdi
Senin beni sevip sevmediğini
Gecenin bir yarısı şafak sökmemiş
Ben nöbetteyim...
Elimde tüfeğim yok mevzide değilim
Ben... Asker değilim!
Üstümde bir ağırlık var kaldıramayacağım kadar
Eskiden "Sen" ve "Ben" vardık
Sonra "O" geldi
"Sen" ve "O" oldunuz
Şimdi ben kim miyim?
"Dördüncü tekil şahıs"
Aşkta oruç tutmak gibiydi aslında
Önce sevgiyle doyururduk yüreğimizi
Sonra niyet ederdik hiç ayrılmamaya
İkisinin tek farkı vardı birbirinden
Aşkta niyetini bozan değil
Terkedilen öderdi kefareti
Sonunda kurtuldum dedi
Bencil kadın içinden ve sessizce
Belki de en iyi kısmetini tepmişti
Bilemezdi göremezdi geleceğini
İçini bir hüzün kapladı
Terkedilen adamın ve yine yalnızdı
Aklımdasın;
Kurulmuşsun baş köşeye.
Sanki hep oradaymış gibi
Gitmiyorsun
Düşüncelerimden öteye
Aklımdasın
Hızlı gidiyoruz galiba
Sona biraz yakınız
Mutluluğa biraz uzak
Yalnızlığa doğru bir yolda
Baş başa
Koşa koşa gidiyoruz seninle
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!