Aydın Tutçalı Şiirleri - Şair Aydın Tutçalı

buz gibi bir odada
üşüyen yüreğimi
hiç kimse ısıtamaz artık

şöyle kusana kadar
sevmek istiyorum seni
sabah kalkamayacak kadar
yaşamak istiyorum geceyi
ve öyle çok istiyorum ki
sana bağımlı olmayı

yağan yağmurdan
asla kaçmıyorduk
hatta ne şemsiye
ne de bir ağaç altı
hiç biri
bile bile ıslamnıyorduk sanki

siz benim
kalbime bakmayın
en büyük düşmanımdır kalbim
bırakıp gidenler düşmeye görsün aklına
yerinde duramaz

seni öyle özledim ki
bunu ne şiirle anlatabilirim
ne de türküyle
bir sokağı tarif eder gibi
tarif edebilirim
kalbimdeki yerini

öyle sevmeliyim ki
sevmekten başım ağrımalı
ve öyle
öyle sevmeliyim ki
hiç birşey
sevmekle kalmamalı

gene sabah oldu
acaba şu an ne yapıyor
yatıyor mu
pencereden bakıyor mu
yoksa
yalancı hikayeler düşünüp

duyuyorum sesini içimin
yalnız ve çaresiz
sanki kapalı bir kutu

beni bırakıpta gittin
bilinmedik diyarlara
gururumu yanlış çizdin
kapkaranlık duvarlara

ne zamana kadar
devam edecek
bu gelişin gidişin
ne zaman
son bulacak
benim karlarla eriyişim