Aydın Tutçalı Şiirleri - Şair Aydın Tutçalı

bazen
öyle güzel ağlıyorsun ki
salya sümük kaşın, gözün
sonra gülüyorsun ya ansızın
ne dert kalıyor yüzünde
nede hüzün

sen
her gülmeleri
mutluluk sanıyorsun ya
gülmek geliyor içimden

özleyince
buradan geçmiş
dönüp bakmış
buraya oturmuş
sonrada gitmişti dersin
içini çekersin

nereden bileceksin değil mi
senin öyle her gülüşünde
benim içten içe öldüğümü

şimdi seninle
bu pencereden bakmak isterdim
i̇çten içe sevinçle
sonra
ne kadar pencere varsa
tek tek bakmak isterdim

iki gözüm var
biri çıksa
bir gözüm yeter
sana hasretle bakmaya

ola ki birgün
kapına gelirsem
sakın yollarımı kesme
hayalime her girişide
iki közüm iki çeşme

İkimizin üşümediği
ılık bir mevsimdir kalbim

ilkokul hesabı benimki
senden ben çıkarsam sıfır
benden sen çıkarsan
yüz kalır

sensizlik
bazen kanıma karışır
göğsünde ince bir sancı ile
sonra uykun gelir uyurum
gecenin bir vakti
sancılarınla uyanırım