Ayçiçeği Hikâyesi Şiiri - Aylin Müftüler

kaldırım kenarında
kendiliğinden çıkıveren
ayçiçeği,
gülümsedi sanki bana
gizemli bir kıvrım
dudağının kenarında,
bulmuş gibi gerçeği..
ne üzgündü
beni görmediğine bir gün önce,
ne de içinde bir tasa
görmek için geleceği..
ne şikayeti vardı
tenini boyayan güneşten,
ne de yıldızlı geceden
bir armağan beklentisi.
toprağa bile
yalnız ilişmiş
uzun gövdesi,
sadece olmaya
bir tek hevesi
bir ayçiçeği,
bir kendisi...