Ayazda İlkbahar Şiiri - Celalettin Yünel

Müspette kâğıtlarının arsında bir serzenişti benimkisi
Düşüncelerim dökülürken kalemle dilimden
Hayallerimi koyduğum heybemin üstüne yerleştirdim seni
Tahtını ilmek imek işledim hayallerimden…

Yalnızlığın koynunda uyuturken büyüttüğüm düşlerimi
Birer birer söküp getirdim sana
Senin koynuna sardığım hayallerimi
Yoluna serdim sonbaharda sararmış yapraklar gibi
İster geç üstünden istersen al sar koynuna…

Aklımın dallarının üstüne kurdum yuvamızı
Kuşlar komşumuz oldu yapraklar çocuklarımız
Koklamak için ilkbaharın kokusunu
İlkbaharın kucaklarına kurdum yuvamızı

Kirpiklerinde birikti sonbahar yaprakları
Kırkikindi yağmurları ile sağanak oldu aktı
Yanakların kucakladı gözyaşlarını
Ellerimde tomurcuklandı gül kokusu gözyaşların
Yuvamızda mutluluğa yelken açtı

Ayazdan ibaretti en güzel günlerimiz
Bahar günleri bizi hep teğet geçti
Yaza hasret geçti bütün mevsimlerimiz
Ayazda kora döndü kalplerimiz

Kuş konmaz kervan geçmez hayallerim
Senin hülyalarında filizlendi
Hep ertelenmiş mutlu günlerim
Seninle dünyaya geldi

Ey gelişiyle dünyama ateşi su eden sevgili
Ayazı bahara çeviren güzel
Şimdi güller açtı mevsimlerden bahardır
Artık gül ki bu son geçireceğimiz sonbahardır...

Celalettin YÜNEL
13.11.2016
18.56