Ölmüş o, ayrı düşmüş sürüden,
ayakları dışarda örtüden.
Ölmüş herkes gibi ölen insan,
Yalnız ayaklar kalmış yaşayan.
Ardından ölüme düşen başın
Sevgilim, bir günün ortası şimdi
Taşıtlar hızla gelip geçiyor, her yer kalabalık,
Ben seni düşünüyorum bir bodrum kahvesinde
Uzat bana uzat ellerini
İzinli askerler görüyorum, kırıtarak yürüyen işçi kızlar
İstanbul her günkü yaşantısı içinde, uğultulu,
Devamını Oku
Taşıtlar hızla gelip geçiyor, her yer kalabalık,
Ben seni düşünüyorum bir bodrum kahvesinde
Uzat bana uzat ellerini
İzinli askerler görüyorum, kırıtarak yürüyen işçi kızlar
İstanbul her günkü yaşantısı içinde, uğultulu,
Sürüden ayrı kalıp öldürülen(!) ya da kendini öldüren(!) insanın yalnızlığıdır anlatılan..
.Herkes yaşamak için bir sürünün(!) içinde değil midir..!
Zor olan tek başına yaşamaktır..Bir deneyin isterseniz..anlarsınız....'Yalnız ayaklarınız yaşar.'..gerçekten..
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta