Ayakkabı boyar henüz yedisinde.
En üzgün olduğu saatlerde
Önünden çocuklar geçer,
Okul önlükleri içinde.
Oyun oynayamadığına mı?
Üzülsün,
Küçük bedenine yüklenen
Sırtımda, taşınmaz yükü göklerin;
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Devamını Oku
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Biraz daha etkili anlatılabilirdi diye düşünüyorum
Selam ve saygıyla
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta