-I-
Oturmuş, kendimi arıyorum odanın ortasında.Pencereden sarkan şehrin
eğreti görüntüsünde ayak izlerimi, rüzgarın garip uğultusunda kim bilir kaç zaman öncesi yitirdiğim sesimi ve kirli sokak lambalarının altında usulca kaybolup giden gölgemi.
Uyku tutmaz geceler birikiyor yastığımın ucunda…Zaman mı öldürüyorum
yoksa ıssızlığın haykıran çığlığında zamansız ölümlere mi savruluyorum belli değil.Asırlık savaşlardan çıkmışçasına yorgunum.Her hamlede bedenimden
Satarsın gözlerinin dikkatini, ellerinin nurunu, bir lokma bile tatmadan
yoğurursun
bütün nimetlerin hamurunu.
Büyük hürriyetinle çalışırsın el kapısında, ananı ağlatanı
Karun etmek hürriyetiyle hürsün!
Devamını Oku
yoğurursun
bütün nimetlerin hamurunu.
Büyük hürriyetinle çalışırsın el kapısında, ananı ağlatanı
Karun etmek hürriyetiyle hürsün!
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta