Seni sonsuzda da sevecek aşkla doluydum,
Elbet beklerdim, papatyalar her açtığında bahar günleri…
Seviyor-sevmiyor… sevmiyor çıkardı hep belki…
Öyle de çıkardı nesi belki ki …
Gerçi kıyamazdım yapraklarını koparmaya...
Çünkü sana benzetirdim papatyaların gülüşlerini..
Aklımın orta yerindeki bu hastalık olmasa….
Sevgilim, bir günün ortası şimdi
Taşıtlar hızla gelip geçiyor, her yer kalabalık,
Ben seni düşünüyorum bir bodrum kahvesinde
Uzat bana uzat ellerini
İzinli askerler görüyorum, kırıtarak yürüyen işçi kızlar
İstanbul her günkü yaşantısı içinde, uğultulu,
Devamını Oku
Taşıtlar hızla gelip geçiyor, her yer kalabalık,
Ben seni düşünüyorum bir bodrum kahvesinde
Uzat bana uzat ellerini
İzinli askerler görüyorum, kırıtarak yürüyen işçi kızlar
İstanbul her günkü yaşantısı içinde, uğultulu,