Ay Vakti Şiiri - Mustafa Sevimli

Artık geçmez oldu önümden kervanlar
Beklemeklerim son bulmaz bunu bil
Sevdanın gözlerinde bir damla yaş
Benim ellerim gözlerini kaybetmiş

Dağların doruğunda alçaldım ben
Kuş konmaz bir yüreği neyleyim
Hançeri alma eline yanar gözlerin
Ölümün gözlerini görmedin henüz sen

Hadi salıver bakışlarını aynalara
Suyun resmini çiz sonra durulma
Okuduğun kitapları kaldırma rafa
Kelimeleri üzme değer ver virgüle

Güller şarkı söylesin sen umut ol
Ben yüreğine dokumayım sen ezgi ol
Coşsun yine bülbüller yıldızlar göz kırpsın
El sallayalım hüzne buruk bir hasretle

Gün gelir güneş denizden doğarsa
Acılarımı yıkama su götürmez çünkü
Ve an olur karanlık dolunayı boğarsa
Efganım yakar geceyi açılır perde perde

Evrensel duyguları at bir kenara
Tarafsızlığı bırak yan tarafına
Heybende saklı duran da ne öyle
Azığın hamlığını yapmak karın doyurmaz

Yelkovanın peşinden koşmak nereye kadar
Ay vaktinde buluşalım çıkar kolundaki saati
05.05.2006