Ay Metni Şiiri - Halil Türkoğlu

Aldığında karşına
Başka sessizlik
Duraksamalar farklı arada
Ve bambaşka ay var karşında
Detone olmuşları silip süpüren ışığın
Nede çok dilsiz
Orkestra eşliğinde ne senle ne sensiz
Kimilerinde dudak tiryakiliği
Kimileri bırakmaya çalışır bu illeti
Kalpten üfürür kimi insanlar var ki
Sessiz boy veren başaklar gibi dudaksız
Büsbütün canımda
Tekrarsız bu gök alıntısız, karşımda

Ruhun siluetinde bir rıhtım
Yağız sütün hem renginin
Hem kıvamının nüksü
Bir patlamam tetikliyor öbürünü
Keçi inadına patika yol olur yüzün
Ve ay sessiz
Bir dalım diğer dalımdan habersiz
Birliktemiydik hep
Yoksa düşen ayın başka bir döngüsü mü?
Semada kurulan salıncakta
Sallandık sanki
Çoğalmış parmakların tutundu havada
Yüzüme değdi
Sıkıca tutun kaybolma karanlıklarda
Bir kaybolan halimiz var ki
Oda başka bir gökyüzü
Eşiğinde tutulması olan dilin diğer lehçesi.