Ay Lele Şiiri - Mithat Çöpür

• 

  Nihat Demirel

  Değerli kardeşim Lele şiiri size ait değil. Orjinalı budur.
  ÖLÜM DÖŞEĞİNDEKİ TEREKEMENİN
  LELESİNE SESLENİŞİ
  =======AY LELE =======
  Bir başını galdırasan bağasan,
  Men civanı bir göresen ay lele.
  Lazımdıkı dil deyif ağlıyasan,
  Mana mezar arıyasan ay lele.
  
  Altmış ilde, arvadın eriydim men.
  Ser keçinennerin seriydim men.
  Bu on yıldı gocaldım eridim men,
  Bir beçere ,hala tüştüm ay lele.
  
  Civannığım, yiğittiğim dildeydi,
  Höykürüşüm yıldırımda seldeydi.
  Bilmiremki, ne nağıldı, neyiydi,
  Öz dediğimi, eşitmirem ay lele.
  
  On got'u zırt değende, galdırardım,
  Yiğitleri, gözderinnen anlardım,
  Bir piriye, on yorğanı yağardım,
  İndi burnumu çekemmirem ay lele.
  
  Menim derdim çekilesi dert döyül,
  Öz öyümün, özgesiyem ele bil.
  Oğul uşağ, torunarım gayınım gil,
  Meni yaman buduyullar ay lele.
  
  Can deyirem, çor sanallar söyeller,
  Danışdırıf, hem üsdüme güleler.
  Durduk yerde, birden bire döyeller,
  Yetişen üsdüm, başım didir, ay lele.
  
  Toyuğ cüce, yan yöremde eşinir,
  Serçe kuşlar,ağ başımı gaşıyır.
  Çoluğ çocuğ gavağımda işiyir,
  El içinde ibret oldum, ay lele.
  
  Ne olduki, dengi divan değişdi,
  Ol devranım,bir soluğdu kin keçdi,
  Annamıram, ne nağıldı ne işdi,
  Ottuğ yerde zırt gedirem ay lele.
  Nihat DEMİREL
  

  Devamını Göster

  • 0
  • 0

  Cevap Yaz

TÜM YORUMLAR (1)