Gökte ay'ın onbeşi,
gözlerimde sihiri yalnızlığın,
nefesi koynumda değil! tâ ora'mda! yanıbaşımın uykuya hazır yanağı'nda...
Bir öpücük kondursa da dalsak rüyâlara...
Serinlesek mutlulukla, gökyüzü'nde çırpınan kuşlar taşıyamasa huzuru kanatlarında ve taşıdıkları gibi, huzurla alçalsalar ve konsalar soframıza...
Biri sütünü sağsa da eksik kalmasa kuş sütü bile...
Bulutları çarptırsak o ânların şerefine ve oluşan damlalar sanki boğazımızdan geçermişcesine, işte öyle, usulca aksa...
O mavi gözlü bir devdi.
Minnacık bir kadın sevdi.
Kadının hayali minnacık bir evdi,
bahçesinde ebruliii
hanımeli
açan bir ev.
Devamını Oku
Minnacık bir kadın sevdi.
Kadının hayali minnacık bir evdi,
bahçesinde ebruliii
hanımeli
açan bir ev.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta