Ay tutuldu, kara sardı gözlerimi gün vakti.
Dil tutuldu, hara vardı destanlarım bilmedim.
Yahşı, yaman ne var ise gördüm amma dünyada;
Senden yiğit, senden güzel, senden özge görmedim...
“Ay” dedim ben, kıskansa da “Kamer” denen o ışık.
“Duy” dedim hep, gönlümdeki sükût bilmez kederi.
Her sey birdenbire oldu.
Birdenbire vurdu gün isigi yere;
Gökyüzü birdenbire oldu;
Mavi birdenbire.
Her sey birdenbire oldu;
Birdenbire tütmeye basladi duman topraktan;
Devamını Oku
Birdenbire vurdu gün isigi yere;
Gökyüzü birdenbire oldu;
Mavi birdenbire.
Her sey birdenbire oldu;
Birdenbire tütmeye basladi duman topraktan;
Var ol Ozan
Yüreğine sağlık abi...
Bu şiir ile ilgili 2 tane yorum bulunmakta