Avutanların Korosu Şiiri - Nelly Sachs

Çiçeksiz kalmış bahçıvanız biz
Bir şifalı ot yok ki bitsin
Dünden bugüne.
Beşiklerde soldu adaçayı-
Biberiye, kokusunu yeni ölmüşlerin çehresinde yitirdi-
Pelinotunun bile acılığı dünde kaldı.
Avuntu çiçekleri göz açıp kapayıncaya kadar
Tek bir gözyaşının acısına yetişemez bir çocuğun.

Belki de yeni tohum
Gece şarkıcısının yüreğinden çekilecek.
Avutalım ama hangimiz?
Dar geçini derinliğinde
Dünle yarın arasında
Durmuş kerubi
Kanatlarıyla matem şimşeklerini öğütüyor
Elleri ama kayaları ayırıyor
Dünden bugünden
Açık durması gereken
Henüz kapansın istenmeyen
Bir yaranın etrafı gibi.

Matem şimşekleri, unutuşun tarlası
Dalmasın uykuya.

Avutsun, ama hangimiz?

Çiçeksiz kalmış bahçıvanız biz
Işıyan bir yıldızda durmuş
Ağlıyoruz.